Normaal ben ik niet zo’n lezer, maar als een bekende (we volgden dezelfde studie en werkten voor dezelfde baas) een boek schrijft, dan wil ik het wel gelezen hebben. In het geval van Joseph al helemaal, omdat het gebaseerd is op zijn bijzondere situatie: onschuldig veroordeeld tot 10 jaar gevangenschap in een marokkaanse gevangenis.

Nu kan iemand wel bedenken om een boek te gaan schrijven over zijn ervaringen, maar je moet maar net de kwaliteit hebben om dit voor een breed publiek te schrijven. Zo begon ik op 1 maart met enige scepsis aan het boek.

Het lezen van het boek ging verbazend snel, zeker voor mijn begrippen. Na de eerste pagina’s inkomen, kon ik het niet meer loslaten. Het eerste moment waarop ik enkele uren kon lezen heb ik dan ook meteen aangegrepen om het boek uit te lezen.

Mijn betrokkenheid met de hoofdpersoon werd steeds groter. De beschreven emoties raakten me enorm. Ik voelde de onmacht en het verdriet.
Binnen no-time was het boek dan ook uit en was mijn scepsis helemaal weg.

Is het dan een goed boek? Dat vond ik nog moeilijk te beoordelen, omdat ik het genre niet goed ken. Deze conclusie heb ik dan ook gelaten aan mijn vriendin, een ware boekenwurm. Ze las het boek, met een lach en een aantal tranen, in één dag uit met als conclusie ‘Dit is het mooiste waargebeurde verhaal dat ik ooit heb gelezen’.

Om mijn conclusie helemaal te kunnen onderbouwen wordt het boek van Joseph door velen geprezen, dus mijn conclusie: Joseph heeft een uitzonderlijke prestatie geleverd!

Het boek ook lezen of meer weten over Joseph zijn periode in Marokko? Bezoek oubelkas.nl